26.01.2019
Om de drie jaar wordt de Prijs Frans DIlle uitgereikt, een prijs voor veelbelovend talent in de teken- en/of grafiekkunst. Een prijs voor recent afgestudeerden uit het hoger kunstonderwijs.
Deze Prijs uit zijn waardering voor de kunstenaar Frans Dille. De veelzijdige Frans Dille (1909-1999) was een gevierd graficus, tekenaar en aquarellist, en een inspirerend docent. Hij schonk bijna zijn gehele grafische oeuvre aan het Prentenkabinet van het Museum Plantin-Moretus.
De jury koos dit jaar uit 21 deelnemers met 37 werken Adriaan Marin als winnaar met drie werken. Leen Nuyts onderscheidde zich met de tweede prijs. Henri Ardui werd bekroond met een zeer eervolle vermelding terwijl Edoardo Cucciarelli een eervolle vermelding te beurt viel.
De expo naar aanleiding van de Prijs toont het werk van de winnaars en de laureaten. In de eerste zaal van de expo zullen ook een aantal werken van Frans Dille zelf geëxposeerd worden.
De laureaten
Beschrijvingen van de winnaars door Prof. Peter Bosteels, Docent Hoogdruk, coördinator Vrije Grafiek, Koninklijke Academie voor Schone Kunsten, Antwerpen, AP Hogeschool.
Adriaan Marin
eerste prijs met drie werken
Adriaan Marin
‘Adriaan Marin vertelt zijn persoonlijke verhalen en doet dat op een onnavolgbare wijze. Zijn wereld krioelt van fantastische wezens die zich mengen onder zijn interpretatie van de werkelijkheid. Adriaan is niet op zoek naar enige stijl of hedendaagse trend maar doet wat hij moet doen vanuit een innerlijke drang. De chaos van het heden wordt verteld zoals het in zijn geest opborrelt. Hij redeneert als het ware zijn beelden bijeen. Genietend om die wereld in alle details uit te werken verkiest hij daarom de fijnheid van het etsen. Hierdoor ontstaan beelden die doen denken aan een mengeling tussen Breugel en Bosch maar de beeldelementen en vervormingen geven dit alles een heel persoonlijke wending. Hij verstaat de kunst van het vertellen in die mate dat de chaos van de eerste blik toch een organische orde krijgt. Door het juiste gebruik van primaire en secundaire verhaallijnen ontstaat er een spel dat de toeschouwer onderdompelt in zijn wereld en hen meeneemt in Adriaans verwondering.’
Leen Nuyts
tweede prijs met drie werken
‘Leen Nuyts gebruikt haar directe omgeving als voedingsbodem voor grafisch werk. Ze analyseert patronen uit het dagelijks leven die ogenschijnlijk onbelangrijk ogen en bekijkt ze vanuit een ander perspectief. Sleur, routine en automatismen worden in hun functioneel kader geplaatst en filosofisch benaderd. In deze controleerbare vrijheid ligt volgens mij de essentie van haar gedrevenheid. Het ontsnappen aan negatieve en afstompende regelmaat door het te incorporeren en om te vormen in een creatief aspect waardoor nieuwe mogelijkheden en een nieuwe vrijheid ontstaan, is een interessante beslissing. Leen bezit een talent om haar beelden te vertalen naar houtsnede en hoogdruk in het algemeen. Wat opvalt, naast een sterke vak-technische competentie, is haar creatieve benadering van het drukproces. De actie van het drukken wordt niet louter aanzien als een reproductieve aangelegenheid maar eerder om materialen te manipuleren zodat tijdens het drukken een nieuw beeld ontstaat. Door gebruik te maken van technieken zoals die van de ‘iris-druk’ verkrijgt ze geraffineerde kleurschakeringen die doen denken aan het Japanse Ukiyo-e procedé. Het gebruik van die efemere sfeer in contrast met meer afgelijnde beeldelementen bezorgt haar werken een interessante spanning. Het is vooral die spanning die zo intrigeert in haar werk.'
Henri Ardui
zeer eervolle vermelding
‘Na zijn studie aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten te Antwerpen bekwaamde Henri Ardui zich verder in de tekenkunst aan ‘The Royal Drawing School in Londen’. Na zijn terugkeer vestigde hij zich terug in Antwerpen en werkt nu als docent tekenen aan het DKO van de Academie. De werken die hier aangeboden werden dateren uit zijn Masterjaar. In zijn grafisch oeuvre maakt Henri graag gebruik van architecturale beeldelementen. Hier heeft hij een bijna post apocalyptische sfeer geschapen die vervreemdend en eenzaam overkomt. In zijn oeuvre gaat Henri eveneens op zoek naar een balans tussen beeld en materie. De extreme zuring, zelfs door de plaat heen, heeft ertoe geleid dat er een zeer persoonlijke vertaling is ontstaan. De drukken worden als het ware bas-reliëfs waarbij de inkt letterlijk in de hoogte ligt. Hier wordt dit typerend diepdrukaspect in al zijn kwaliteit gebruikt. Het bovenop liggende inktvolume is één van de beeldkwaliteiten die zo typerend zijn voor diepdruk. De toepassing van het etsen in meerdere fazen zorgt voor een grote dieptewerking.’
Edoardo Cucciarelli
eervolle vermelding
‘Edoardo Cucciarelli ’s grafisch onderzoek gaat in op het communicatieve aspect van grafiek. Hij confronteert nieuwe media met diepdruk als informatieverspreider. Op het internet zoekt hij beelden en herinterpreteert die dan via de gekende grafische processen met al hun onvolkomenheden. Het is net in die grijszone dat hij zijn inspiratie vindt. Het verlies van de beeldkwaliteit door blowup’s te maken zet hij dan weer om in een kwaliteit door toevoeging en accentuering van toevallige textuur en vorm. Deze grafische vertaling verkrijgt hij door de digitale beelden via zeefdruk over te zetten op koperplaat en die dan in te zuren via het proces, “Morsure ouverte, ‘Spitbite’ of ‘open beet’ genoemd. Dit resulteert in een aantal bevreemdende, suggestieve beelden die de toeschouwer aanzet om zelf te gaan herinterpreteren. De beeldkeuzes die Edoardo maakt zijn interessant en niet vanzelfsprekend. De grafische vertaling versterkt het expressieve gevoel.’
