Voor mij is balpen de oorsprong van alles bij het tekenen. Een balpen is ook erg eerlijk, je kunt het er niet afgommen. Het is een banaal voorwerp waarmee je iets groters kunt maken, een beetje zoals Jan Fabre dat deed, zonder dat ik me met hem durf te vergelijken. Voor deze opdracht werkte ik binnen een bepaald kader van de opdracht, en dat vond ik interessant. Ook keek ik naar hoe Ensor, Gustave Van de Woestyne of Jules De Bruycker hun België afbeeldden, vaak ongelikt en dus interessant naar mijn gevoel.
Ik hou wel van de idee ‘Oud is goud’, wat voor mij staat voor dat ietwat melancholische gevoel dat het vroeger, in de middeleeuwen bijvoorbeeld, veel romantischer was, minder perfect en een beetje vuiler. Die donkerte in mijn werk typeert mij wel.
Door in dit werk het hedendaagse MAS bijvoorbeeld donker te maken, blijft enkel de vorm nog over en lijkt het mee te kijken als mysterieuze toeschouwer. Ook corona speelde een grote rol in dit werk, zoals de shoppende mensen met mondkapjes aan, waaraan ik dan wat middeleeuwse effecten toevoegde, zoals dat circusachtige effect, met een pierrot erbij, of een kip op de grond.
Wie is Adriaan Marin?
Adriaan (24) ontdekte de liefde voor het tekenen pas op zijn zestiende, toen hij z’n huiswerk steevast vol kribbelde. Na zijn diploma Mechanische Vormingstechnieken koos hij voluit voor tekenen en ging hij voor een Master Vrije Grafiek, waar hij verschillende druktechnieken leerde. Etsen, het gevoel van die roetzwarte inkt op het papier, deed z’n hart sneller kloppen, maar ook een dagdagelijkse balpen werd een tekenfavoriet. En wat hij niet onder woorden kan brengen, vindt altijd zijn weg naar een beeld.
www.instagram.com/adriaan_marin
