Schenken voor de toekomst
'Als kind bezocht ik het Museum Plantin-Moretus met de klas: een onvergetelijk bezoek dat veel indruk op mij heeft gemaakt. Het verhaal van de boekdrukkunst, van de familie Plantijn, van dat mooie grote huis. En dan die prachtige boeken en prenten, zoals het kruidenboek van Dodoens ... Ik had nooit durven dromen dat ik later zélf mijn carrière zou wijden aan druktechnieken, en dat er eigen werk naar het museum zou gaan.'
‘Ik ben nu op een moment in mijn leven gekomen waarbij ik nadenk over de toekomst van mijn werk. Mensen kopen mijn prenten, mijn werk raakt verspreid. Heel fijn en belangrijk dat mijn werk op die manier in dialoog kan gaan. Dat het mensen raakt en gelukkig kan maken. Tegelijk stel ik me ook de vraag: hoe kan mijn oeuvre op een andere manier blijven bestaan, niet gefragmenteerd maar als geheel? Zo kwam ik op het idee van de schenking.’
Overzicht van werken tussen 1986 en 2007
‘Mijn schenking bestaat uit een selectie van 49 prenten, gemaakt tussen 1986 en 2007. Ik maakte in die periode allemaal zwart-wit-etsen volgens klassieke etstechnieken: lijnets, aquatint en droge naald. Meestal in combinatie, soms ook apart. Alle werken zijn eigenhandig gedrukt, in beperkte oplages van 10 à 15 exemplaren. Na 2007 ben ik de grafische technieken anders gaan verwerken waardoor unieke werken ontstaan. De schenking geeft een goed beeld van mijn eerste periode.’
‘Ik werkte - en nog altijd - graag in reeksvorm. Alle werken bestaan op zichzelf, maar er zijn ook series waar de werken elkaar versterken als beeld. De geselecteerde werken geven samen mijn artistieke evolutie weer over een periode van 20 jaar. Het oudste werk is zelfs een afstudeerwerk: daarin zat al vervat wat later zou volgen: lijnen, ritme, bewegingen, licht en donker. Het is de basis van waar ik vandaag nog altijd mee bezig ben.’
Samenhangend geheel
‘In mijn grafisch oeuvre stel ik de continuïteit van beweging en gedachten centraal. Daarbij haal ik mijn inspiratie uit de natuur. Ik beschouw mijn oeuvre als één samenhangend geheel. Noem het een traject: het ene werk groeit uit het andere en is nodig om de volgende stap te zetten. Ik maak een continue evolutie door en kom uiteindelijk weer aan het beginpunt om opnieuw te beginnen. Zo maak ik een soort spiraalbeweging.’
‘In 2019 bracht Uitgeverij P een kunstmonografie uit van mijn werk. Om daarvoor de selectie te maken herbekeek ik al mijn vroeger werk. De voorbereidingen van toen hebben mij geholpen voor mijn selectie nu. Ik heb mijn mappen opnieuw doorgenomen en precies die werken uitgezocht die onderling met elkaar connecteren en ook samen als geheel een samenhang tonen.’
Bewust bewaren
Marijke Hellemans, conservator Prentenkabinet: ‘Op een enkele prent na hadden we nog geen werk van Els Vos in onze collectie. We zijn dan ook heel blij met deze schenking. De kunstenares nodigde me bij haar thuis in haar atelier uit om te praten over haar motivatie om haar werk te schenken. Er ontstond een fijne dialoog over haar kunst en over de selectie van de etsen die ze schonk.’
‘Het mooie is dat er nu een representatief beeld kan gevormd worden van haar ontwikkeling als grafisch kunstenaar over een periode van ruim 20 jaar. Dat een kunstenaar bij leven op zo een bewuste manier werk schenkt, is heel bijzonder. Het Prentenkabinet kan haar werken nu veilig bewaren voor de toekomst, verder ontsluiten én ook gebruiken bij activiteiten rond hedendaagse grafiek zoals tentoonstellingen, private views of lezingen rond grafische technieken.’
Wederzijdse waardering
Els Vos: ‘Ik beschouw mijn schenking aan het Prentenkabinet als een wederzijdse waardering. Ik schenk het heel bewust aan het Museum Plantin-Moretus omdat mijn werk bij hun collectie past, en ik veel vertrouwen heb in de instelling om mijn werk te bewaren. Anderzijds is het ook voor mij een compliment dat het museum mijn werk aanvaardt en het in haar rijke collectie opneemt.’
‘Met mijn schenking hoop ik dat zoveel mogelijk mensen van mijn werk kunnen genieten en erover reflecteren, hopelijk ook de volgende generaties. Ik denk dat het museum daarbij kan helpen. Het is een fijne gedachte dat een deel van mijn werk in goede omstandigheden blijft bewaard, als geheel. En dat het daar ook een toekomst heeft, dat er vanuit het museum iets mee kan gebeuren. Werk gaat pas in dialoog met mensen als je het kan laten zien. In het museum zit dat goed.’